Gdynia, kosynierzy, ruch robotniczy 

Historia Polskiej Partii Socjalistycznej okresu II wojny światowej (jak również okresów wcześniejszych) podlegała ustawicznemu fałszowaniu i zniekształcaniu. To, co było wygodne dla władz PRL, jak Robotnicze Bataliony Obrony Warszawy czy też Czerwoni Kosynierzy eksponowano jako wspólne dzieło działaczy komunistycznych i socjalistów. I tylko w takim stopniu, w jakim było wygodne. Brak własnych tradycji i dokonań niepodległościowych protoplastów Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej powodował, że albo nadmiernie eksponowano nieliczne przykłady lub bezwzględnie fałszowano czy kradziono tradycje Polskiej Partii Socjalistycznej.

W tym przypadku, rzeczywistość miesza się bowiem z legendą. Fakty z propagandą komunistyczną, a niechęć do wszystkiego, co „czerwone” z odróżnieniem tego, co było niepodległościowym socjalizmem.
Niniejsza publikacja nie rości sobie ambicji opisania całokształtu problemu. Wymagałaby ona na nowo przeanalizowania archiwów i szerszej kwerendy. Ma ona jedynie na celu jedynie próbę przedstawienia faktów, które powinny bronić się same. Zarysowuje generalnie kwestię ochotników, ale opis skupiony jest na tych oddziałach, które przeszły do historii jako kosynierzy.

Źródło:http://lewicowo.pl/gdynscy-czerwoni-kosynierzy-we-wrzesniu-1939/